Phillipians, there we are!
Kumustá lahát,
We zijn nu iets langer dan een week op Palawan (een eiland in de FIlipijnen). We verblijven in Tigman, een klein dorpje van Aborlan. De omgeving hier isheel mooi en tropisch.
We slapen in een vrijwilligershuis met uitzicht op de zee. Helaas kunnen we hier niet in zwemmen zelfs de locals doen dit niet, omdat er gevaarlijke kwallen in zwemmen. Het huis is opgedeeld in verschillende kamers en wij slapen op een kamer met nog drie andere vrijwilligers. Er is in onze kamer plaats voor zes mensen. In totaal zijn er twaalf vrijwilligers vanuit verschillende vrijwilligersorganisaties en komen hier vrijwilligers vanuit de hele wereld. Zoals Alaska, U.S., U.K., Denemarken, Australië, België en natuurlijk Nederland :)
Wij slapen vanaf dat we hier zijn met een Nederlands meisje (18), een Belgiës meisje (28) en een Australië’s meisje (18). Er staan drie stapelbedden op onze kamer en wij slapen allebei bovenin en kunnen ‘s avonds nog even gezellig met elkaar kletsen, omdat onze bedden dichtbij elkaar staan. We slapen hier op heerlijk dikke matrassen en een fijn lakentje wat de absolute ingrediënten zijn voor een heerlijk nachtje snurken. Maar waar we het meest van genieten is wel onze sanitaire voorzieningen. Om te toiletteren volgt er een heus stappenplan, maar eerst zullen we even vertellen hoe het op nr. 100 uitziet: een westerse pot, een stenen raampje, een afvalemmertje, een wasbakje (een fonteintje klinkt te luxe) met daaronder een kraantje met een mega-mega emmer met water met daarin een plastic bakje.
Stap 1: zet het kraantje open zodat de mega-mega emmer vol kan lopen.
Stap 2: je doet je behoefte
Stap 3: dry and clean
Stap 4: gooi het papier in het afvalbakje en gooi absoluut je papier niet in de pot, want dat heeft grote gevolgen
Stap 5: trek door en spoel je boeltje weg, als je geluk hebt zit er nog genoeg water in het reservoir
Stap 6: haal het deksel van het reservoir en vul deze met het water uit de mega-mega emmer met behulp van het plastic bakje
Stap 7: draai het kraantje uit en de operatie is geslaagd.
Ook de douche is een genot voor tien. Dit hokje is voor de helft gevuld met eenzelfde mega-mega emmer en een tafeltje voor alle benodigdheden.
Omdat het er al zo lekker op temperatuur is, is het extra fijn dat de deur niet helemaal dicht kan en op een kier blijft. De douchekop ontbreekt maar een bak water over je hoofd gooien zorgt ook voor de nodige reiniging.
Gelukkig wordt er elke dag voor ons gekookt. Als ontbijt krijgen we vaak toast/pannenkoekjes met pasta of pindakaas en fruit zoals watermeloen of bananen. Als middag- en avondeten eten we rijst met elke dag weer andere soorten groenten en ‘vlees’.
Het water uit de kraan kunnen we niet drinken, we kunnen het zelfs niet gebruiken om tanden te poetsen volgens de locals.
De eerste week zit er nu op. We hebben een introductieweek gehad. Vorige week maandagmiddag hebben we dakjes gemaakt van kokosboombladeren bij een local. Zij doet dit werk elke dag en verdiend 2,5 Peso (€0.04) per stukje dakplaat die ze in elkaar rijgt. Hiervoor moet ze bladeren zoeken, ze maakt alle bladeren tot een bos en de bladeren moeten dan een dag in het zeewater liggen en pas dan kan ze ermee werken.
Daarna kregen we een rondleiding door de buurt. De natuur is echt prachtig en het is bijzonder om te zien hoe de mensen hier leven. De mensen leven in ontzettend kleine en armoedige huisjes van gevlochten bamboe. Overal lopen kippen, honden en katten en koeien staan her en der langs de weg aan een touw.
Maandagavond hebben we kennisgemaakt met de andere vrijwilligers. Het is een leuke groep.
Dinsdag zijn we naar een locale groente- en fruitkwekerij geweest op tien minuten afstand van ons kamp. We gaan bijna overal met de tricycle naar toe, dit is een motor met daaraan vastgemaakt een zijspan voor drie personen, maar er wordt niet moeilijk gedaan als er meer mensen mee moeten, dan kunnen zij gewoon achterop de motor of op het dak. Ook de snelheid mag je zelf bepalen, er zijn totaal geen snelheidslimieten.
Op de farm hebben we de boer geholpen met het planten van bonen. Hier hebben we kennisgemaakt met veel vruchten hier uit de omgeving. Papaya, Guave en ook hebben we voor het eerst echte kokosmelk op. De gebakken bananen en zoete aardappel konden niet ontbreken, gebakken met heel veel suiker in kokosolie. Deze zijn echt een specialiteit van hier.
Het was bijzonder om te zien hoe mango’s hier groeien, er stond een hele grote mangoboom met daaronder een opvangnet gespannen, zodat mango’s ‘zacht’ vallen. Ook waren de mango’s bedekt met kranten, als bescherming tegen vliegen en vallen.
Dinsdagmiddag hebben we wat basiswoorden geleerd in Tagalog (de taal die hier gesproken wordt). Daarna hebben we gefrituurde banaan gemaakt van bloem, gecondenseerde melk, gist en suiker en de avondmaaltijd voorbereid.
Woensdagochtend zijn we naar de Butterfly garden in Puerto Princesa geweest. Vlinders zijn hier zoveel groter dan in Nederland. Ook kregen we een kijkje in een stam uit de Filipijnse bergen en maakten ze muziek met hun eigengemaakte snaarinstrumenten.
Woensdagmiddag gingen we met de groep naar een massagesalon en konden we kiezen uit verschillende massages. Wij kozen voor een Thaise/Zweedse massage, dit was echt een ultiem genotsmomentje deze week!
Daarna zijn we nog met de groep naar een shoppingmall geweest.
Donderdagochtend gingen we naar de locale markt in Narra, de dichtstbijzijnde stad. Dit was ongeveer dertig minuten rijden met de tricycle. Het was een hele grote markt. Alles was te koop van tweedehandskleding tot vlees en vis wat gewoon open en bloot ligt onder alleen een propellertje.
Rond twaalf uur waren we weer op het kamp en hebben we hier geluncht.
Donderdagmiddag zijn we naar de Estrella Falls geweest in Narra. Een super mooie waterval waar we heerlijk konden afkoelen met heel helder water. Ook hebben we voor het eerst hier in de Filipijnen apen gezien die hier gewoon rondliepen.
Donderdagavond hebben we een groepsspel gedaan met alle vrijwilligers, wat heel gezellig was.
Vrijdagochtend zijn we naar een zandbank geweest, een eilandje met alleen zand midden in de zee. Het was super mooi! Het water is hier super blauw en we hadden perfect weer. We hadden hier gezelschap van een hele familie met kinderen, waarmee we spelletjes deden in de zee. Het was leuk om op deze manier kennis te maken met de locale bevolking. Mensen zijn ontzettend vriendelijk en beleefd.
Na ongeveer twee uur genoten te hebben van dit ontzettend mooie eiland gingen we weer terug naar het kamp met de boot.
Na de lunch op het kamp vertrokken we met een busje naar El Nido waar we tot en met maandag verbleven met alle vrijwilligers. Dit was zes uur rijden, het was een heftig hobbeltochtje maar wel met een adembenemend uitzicht van dit mooie eiland.
Over het algemeen gaan de vrijwilligers in de weekenden trips maken op dit eiland en verblijven ze niet in the middle of nowhere ;-)
In de avond kwamen we aan in El Nido en aten we met de hele groep in een restaurantje aan de zee. Daarna gingen met de tricycle naar ons hotel met een echte douche met warm water en een wc waar je zowaar toiletpapier in kon gooien en mocht doorspoelen met alleen maar een knopje induwen, klaar is Kees. Het ontbijt was echt heerlijk we aten een omelet met groente en toast en dronken we lèkkere thee en koffie. Bizar om te merken dat je nu van zulke kleine dingetjes kan genieten, maar ook wel bijzonder om dit een keer te ervaren.
De volgende dag gingen we eiland hoppen met heel de groep op een boot en kwamen we langs alle gave en bijzondere eilanden en stranden van El Nido met heel helder blauw water. Het leek net alsof je in een tè mooie droom om waar te zijn zat. Wauw, dit was echt een super mooie ervaring!
We kijken uit naar de volgende weekenden waarin we meer van dit prachtige eiland kunnen bewonderen.
We hopen jullie volgende week een update te geven over onze ervaringen met het vrijwilligerswerk, want dat gaat deze week echt van start!
Paalam na pô,
Rosanne & Bettine